کد خبر: 236442
تاریخ انتشار: شنبه 12 فروردين 1402 – 18:13
به گزارش ، در یک مطالعه جدید در دانشگاه پورتسموث، یک تیم بین المللی از محققان مورفولوژی فک، ساختار دندان و الگوهای سایش دندانی خزندگان لب دار و بی لب را مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند:همانطور که قبلا تصور می شد دهان تی رکس بیشتر شبیه دهان مارمولک است تا کروکودیل.
توماس کالن (Thomas Cullen) سرپرست این مطالعه و استادیار دیرینه زیست شناسی در دانشگاه آبرن می گوید: اگرچه در گذشته بحث می شد که دندان های دایناسورهای درنده ممکن است بیش از حد بزرگ باشد که با لب پوشانده شوند، مطالعه ما نشان می دهد که در واقع، دندان های آن ها به طور غیر معمول بزرگ نبوده است. حتی دندان‌های تیرانوزورس ها در مقایسه با اندازه جمجمه نسبت به دندان‌های مارمولک‌های شکارچی فعلی نیز دارای تناسب هستند و این ایده را که دندان های این دایناسور غول‌پیکر بوده و بیرون از لب‌ها قرار می گرفته، رد می کند.
در واقع، دانشمندان بر این باورند که ساختار دهان آنها شبیه تواتارا، خزنده کوچک مارمولک مانند نیوزلندی است که نسب مستقیمی از دایناسورها دارد. همچنین دهان آنها با برخی از مارمولک ها که هیچ کدام از بستگان نزدیک تروپودها نبودند، اشتراکات زیادی داشت.
درک لارسون (Derek Larson) پژوهشگر دیرینه شناسی در موزه سلطنتی در کانادا، می گوید: این کاملاً قابل توجه است که دندان های تی رکس و مارمولک ها چقدر شبیه هستند. از کوچکترین مارمولک ها گرفته تا اژدهای کومودو، دندانها تقریباً به یک شکل عمل می کنند. بنابراین، مانیتورها را می توان بر اساس این شباهت عملکرد، با حیوانات منقرض شده مانند دایناسورهای تروپود مقایسه کرد.
لارسون می افزاید: این مطالعه نشان می دهد که اندازه جمجمه و دندان‌های دایناسورها نسبت به مارمولک‌های امروزی دارای تناسب است. همچنین، با بررسی فسیل‌ها، دانشمندان دریافتند که سوراخ‌های آرواره‌های تروپود که اعصاب و خون برای بافت دهان را در خود جای می دهند، بسیار بیشتر شبیه سوراخ های جمجمه مارمولک ها هستند تا تمساح ها.
کرستین برینک (Kirstin Brink) استادیار دیرینه شناسی در دانشگاه مانیتوبا و یکی دیگر از محققان این مقاله گفت: همانطور که هر دندانپزشکی به شما می گوید، بزاق برای حفظ سلامت دندان ها مهم است. دندان‌هایی که توسط لب‌ها پوشانده نشده اند، خطر خشک شدن دارند و ممکن است در هنگام تغذیه یا درگیری آسیب بیشتری ببینند. این قضیه کاملا در کروکودیل‌ها دیده می شود، اما در دایناسورها این طور نیست.
وی افزود: دندان‌های دایناسورها مینای بسیار نازکی دارند و دندان‌های پستانداران دارای مینای ضخیم هستند. مینای دندان کروکودیل کمی ضخیم‌تر از مینای دایناسور است، اما به ضخامت مینای پستانداران نیست. برخی از گروه‌های پستاندار وجود دارند که دندان های بیرون از لب دارند، اما مینای آنها برای مقاومت در برابر قرار گرفتن در معرض تغییرات اصلاح شده است.
در حالی که این مطالعه بینش های تازه ای در مورد چگونگی تغذیه حیوانات و حفظ سلامت دندانها به وجود می آورد، همچنین به اکولوژیست‌های تکاملی راه های جدید هیجان انگیز اکتشاف را ارئه می دهد.
شرح کامل این تحقیق در آخرین شماره مجله Science منتشر شده است.
منبع: